Pod jednym z wpisów na profilu Prezydenta Miasta Zawiercie rozgorzała dyskusja o tym, czym ma być park miejski – miejscem ciszy i relaksu czy raczej przestrzenią pełną atrakcji dla mieszkańców w różnym wieku. Iskrą zapalną okazały się gokarty dostępne w parku.
„Park to nie tor wyścigowy”
Część mieszkańców nie kryje obaw o bezpieczeństwo i komfort spacerowiczów. Jak napisał jeden z komentujących: „Starsze osoby nie mogą w spokoju pospacerować, tylko muszą bez przerwy ustępować miejsca hulajnogom, rowerom i tym nieszczęsnym quadom. W parku powinien być całkowity zakaz prowadzenia wszelkiego rodzaju pojazdów”.
W opinii mieszkańca tego typu atrakcje mogłyby znaleźć lepsze miejsce, np. na stadionie. Park zaś powinien pozostać „strefą relaksu, gdzie można w ciszy odpocząć”.
„Park dla wszystkich, nie tylko dla wybranych”
Inni mieszkańcy odpowiadają, że park to przestrzeń publiczna, która musi łączyć różne funkcje. „Nigdy by mi na myśl nie przyszło, aby kogoś wyganiać, bo to miejsce dla wszystkich - spacerowiczów, rowerzystów, młodzieży na hulajnogach czy osób starszych na ławkach” – podkreślono w jednym z komentarzy.
Pojawił się też argument, że skoro w parku są już plac zabaw czy transmisje wydarzeń sportowych, to trudno uznać go za przestrzeń przeznaczoną wyłącznie do cichego odpoczynku. „Projekt parku dla wybrańców tylko skłoni ludzi do wyjazdu z miasta. Powinniśmy robić wszystko, żeby mieszkańcy tu zostali” – napisał inny uczestnik dyskusji.
Kompromis czy konflikt?
Debata pokazuje, że w Zawierciu na każdy temat znajdą się różne opinie, tak samo w przypadku parku: jedni chcą, aby był spokojną enklawą, inni - by tętnił życiem i oferował różnorodne aktywności. Propozycja rozwiązania mogłaby być wyznaczenie w parku stref - jednej dla spacerów i odpoczynku, drugiej dla atrakcji rekreacyjnych.
A co Wy o tym sądzicie? Czy park w Zawierciu powinien być przede wszystkim miejscem ciszy i relaksu, czy raczej przestrzenią żywą i wielofunkcyjną?
